Hoofdhuidproblemen – Oorzaken, symptomen, typen, hoe te zorgen

Soorten hoofdhuidaandoeningen – Oorzaken, symptomen en behandelingen

1. Roos

Roos is een veel voorkomende hoofdhuidaandoening die bijna iedereen treft, ongeacht hun leeftijd en geslacht (1). Het treft vooral mensen in hun puberteit en middelbare leeftijd. Roos tast vooral de hoofdhuid aan en zorgt ervoor dat deze jeukt en schilfert zonder zichtbare ontsteking (2) .

Oorzaken

Het wordt meestal veroorzaakt door een schimmel genaamd Malassezia furfur. Onderzoek toont aan dat mensen met roos de neiging hebben om twee keer de concentratie van deze schimmel te hebben in vergelijking met mensen zonder roos (1). Roos kan ook worden veroorzaakt door bacteriën.

• Ander oorzaken van roos omvatten overmatige blootstelling aan zonlicht, agressieve kamtechnieken, overmatig wassen, extreme weersomstandigheden, hard water en ophoping van vuil, vuil en productresten.
• Het gebruik van bepaalde cosmetische producten kan ook leiden tot roos.
• Een droge omgeving kan je hoofdhuid in een overdrive duwen, waardoor het overtollig talg produceert, wat roos kan veroorzaken. Roos heeft de neiging zich te voeden met deze overtollige talg en zich te verspreiden.

Symptomen

• Het belangrijkste symptoom van roos omvat grote witte of gelige vlokken in combinatie met overmatige jeuk.
• De witgelige vlokken kunnen olieachtig of droog zijn.
• Er kan al dan niet sprake zijn van een ontsteking.
• Het beïnvloedt alleen de hoofdhuid.

Behandelingsopties

• De beste behandeling voor roos omvat het gebruik van anti-roos shampoos. Anti-roos shampoos bevatten salicylzuur, zinkpyrithione, seleniumsulfide, keratinolytische middelen, imidazol antischimmelmiddelen, hydroxy pyridonen en natuurgeneeskundige middelen (1). Deze ingrediënten hebben schimmelwerende en antimicrobiële eigenschappen.
• Je kunt ook natuurlijke remedies proberen zoals rozemarijn gecombineerd met een dragerolie om roos te verminderen (3).

2. Seborrheic Dermatitis

Seborrheic dermatitis beïnvloedt de seborrheic gebieden van het lichaam die meer olie produceren, waaronder het gezicht, de borst en de hoofdhuid (2) , (4). Het is vergelijkbaar met roos, maar heeft een paar verschillen. Roos beïnvloedt alleen de hoofdhuid, terwijl SD ook andere delen van het lichaam beïnvloedt. SD wordt vaak gekenmerkt door schilfering, ontsteking en pruritus. Het wordt voornamelijk opgemerkt tijdens drie leeftijdsperioden de eerste drie maanden na de geboorte (kan verschijnen als wiegkapje), de puberteit en op volwassen leeftijd tussen de leeftijd van 40 en 60 jaar. Het wordt ook beschouwd als een vorm van eczeem.

Oorzaken

Een van de belangrijkste oorzaken is de overproductie van talg.

• Een andere oorzaak kunnen hormonen zijn. Met name mannen lijken gevoeliger te zijn voor SD dan vrouwen. Dit suggereert dat er een relatie kan zijn tussen hormonen zoals androgeen en het optreden van SD.
• Malassezia furfur, waarvan bekend is dat het roos veroorzaakt, kan ook verantwoordelijk zijn voor SD.
• SD lijkt ook voor te komen bij mensen met medische aandoeningen zoals lymfoom en HIV / AIDS.
• Er lijkt ook een verband te zijn tussen SD en neurologische en psychiatrische aandoeningen zoals de ziekte van Parkinson, neuroleptisch geïnduceerd parkinsonisme, tardieve dyskinesie, traumatisch hersenletsel, epilepsie, gezichtszenuwverlamming, dwarslaesie en stemmingsdepressie, chronische alcoholische pancreatitis en hepatitis C-virus.
• SD kan ook worden opgemerkt bij mensen met aangeboren aandoeningen zoals het syndroom van Down.
• SD kan ook worden geassocieerd met ontvangers van orgaantransplantaties.
• SD kan zich ontwikkelen bij mensen die worden behandeld voor psoriasis met psoralen en ultraviolet A-therapie, gewoonlijk PUVA genoemd.
• SD kan ook worden veroorzaakt door medicatie zoals griseofulvine, ethionamide, buspiron, haloperidol, chloorpromazine, IL-2, interferon-α, methyldopa en psoralenen.
• Tekorten aan pyridoxine, zink, niacine en riboflavine kunnen ook SD veroorzaken.

SD beïnvloedt alleen gebieden die rijk zijn aan olie, zoals de hoofdhuid, het retro-auriculaire gebied (achter het oor), het gezicht (nasolabiale plooien, bovenlip, oogleden en wenkbrauwen), en de bovenste borstkas.

Symptomen

• Het wordt gekenmerkt door schilfering, schilfering, ontsteking en pruritus.
• De opgemerkte vlokken zijn witachtig geel. Ze kunnen vettig of droog zijn.
• Erythemateuze vettige plaques kunnen worden opgemerkt in gebieden met een hoge olieproductie.
• Laesies die tijdens SD worden opgemerkt, zijn zeer symmetrisch.
• Niet-besmettelijke of fatale laesies, ontsteking, schilfering en schilfering.
• SD heeft een seizoenspatroon en wordt vaak opgemerkt tijdens de winter. Tegen de zomer zou de SD moeten zijn afgenomen.
• Een toename van de kenmerken van SD treedt op als gevolg van slaapgebrek en stress.
• SD bij volwassenen kan verschijnen als een chronische of recidiverende aandoening.
• Roodheid en irritatie kunnen worden opgemerkt wanneer SD verschijnt met een secundaire bacteriële infectie.

Een huidbiopsie kan nodig zijn om SD te diagnosticeren, met name om het stadium te bepalen waarin het optreedt.

Behandelingsopties

• Antischimmel- en ontstekingsremmende producten zoals shampoos, schuimen en lotions worden gebruikt om seborrheic dermatitis op de hoofdhuid te behandelen. Antischimmelmiddelen die in deze producten worden gebruikt, zijn zinkpyrithione en seleniumsulfide.
• Medicijnen zoals ketoconazol en bifonazol kunnen worden voorgeschreven om sd van de hoofdhuid te behandelen.
• Ciclopirox Olamine shampoos kunnen worden voorgeschreven om SD te behandelen.
• Topische ontstekingsremmende corticosteroïden zoals betamethasondipropionaat en fluocinolone kunnen op de hoofdhuid worden aangebracht om SD te behandelen.
• Een 4% koolteershampoo kan worden gebruikt als een antischimmel- en ontstekingsremmende behandeling. Het vermindert ook de talgproductie.
• Orale medicijnen zoals Itraconazol en terbinafine kunnen worden voorgeschreven.

3. Atopische dermatitis

Atopische dermatitis is de meest voorkomende vorm van eczeem. Het is een chronische en recidiverende inflammatoire huidaandoening waarvan bekend is dat deze de hoofdhuid beïnvloedt (5). Er wordt gezegd dat het een vijfde van alle individuen wereldwijd treft. Ongeveer 50% van de mensen met eczeem ontwikkelt symptomen binnen het eerste jaar na de geboorte en ongeveer 95% heeft zichtbare symptomen voordat ze 5 worden (6). Het treft ongeveer 9,6 miljoen kinderen en 16,5 miljoen volwassenen alleen al in Amerika. AD wordt vaak opgemerkt op de hoofdhuid bij zuigelingen.

Andere vormen van eczeem zijn contactdermatitis, dyshidrotisch eczeem, neurodermitis, nummulair eczeem, stasisdermatitis en seborrheic dermatitis.

Oorzaken

• Bij atopische dermatitis wordt het immuunsysteem ongeordend en overactief. Wat het immuunsysteem hier triggert, moet echter nog volledig worden begrepen. Het aangetaste immuunsysteem veroorzaakt ontstekingen die de huidbarrièrefunctie beschadigen. Het maakt de huid droog en jeukend.
• Personen met AD hadden een genmutatie aangetoond die de productie van filaggrin beïnvloedt (filaggrin is het eiwit dat een gezonde huidbarrièrefunctie onderhoudt en reguleert). Door het verminderde filaggringehalte verliest de huid zijn vocht en kan het de bacteriën, schimmels en virussen binnenlaten en infecties of ontstekingen veroorzaken.
• Onderzoek suggereert een verband tussen AD en hooikoorts en astma (6). Personen met hooikoorts of astma (of hun familieleden) ontwikkelen over het algemeen AD.
• Studies tonen aan dat AD en oxidatieve stress een associatie hebben (6).
• AD kan ook worden veroorzaakt door omgevings- en genetische factoren (7), (8). AD wordt verergerd door milieukwesties zoals UV-blootstelling, luchtverontreinigende stoffen en veranderingen in ozonniveaus.
• AD kan ook worden veroorzaakt door infecties, stress en voedselallergieën.

Symptomen

• Droge huid gevoelig voor jeuk.
• Huiduitslag die paars, bruin of grijs lijkt op donkere huidtinten en rood op lichte huidtinten.
• Huidinfecties.
• Droge, schilferige laesies (8).
• Papels of spongiotische blaasjes komen voor in ernstige gevallen.
• Huidverdikking, zichtbare huidlijnen, hyperpigmentatie en verkleuring kunnen worden opgemerkt bij chronische aandoeningen.

Complicaties

Atopische dermatitis laat de huid open voor andere bacteriële, virale en schimmelinfecties, wat leidt tot superinfecties (9). Staphylococcus aureus, waarvan bekend is dat het acne veroorzaakt, wordt vaak opgemerkt met AD. Mensen met AD hebben ook een tekort aan antimicrobiële productie en kunnen schimmelinfecties zoals herpes ontwikkelen die zich kunnen verspreiden en de hoofdhuid kunnen aantasten. De schimmels Malassezia kan ook atopische dermatitis flare-ups verergeren (4).

Behandelingen

Hoewel er geen definitieve remedie is voor atopische dermatitis, kunnen een paar behandelingssuggesties helpen de opflakkeringen te verminderen en de duur en intensiteit van de aandoening te minimaliseren (9).

• Om puistjes te voorkomen, moet je ervoor zorgen dat je huid niet droog is. Gebruik vochtinbrengende crèmes, lotions en andere emollients om je huid te hydrateren.
• Vermijd het gebruik van producten met irriterende stoffen zoals allergenen.
• Vermijd het gebruik van agressieve zepen en reinigingsmiddelen (8).
• Vermijd het gebruik van niet-katoenen kleding, zoals wol, die AD kan verergeren (8).
• Vermijd het nemen van lange hete baden, omdat ze je huid kunnen uitdrogen. Hydrateer je huid direct na een bad om het te hydrateren en de huidbarrièrefunctie te verhogen.
• Corticosteroïden kunnen worden voorgeschreven bij de behandeling van AD-puistjes.
• Acuut of chronisch eczeem kan immunosuppressiva en fototherapie (PUVA) vereisen.

4. Psoriasis

Psoriasis is een chronische inflammatoire huidaandoening die de hoofdhuid aantast. Psoriasis kan op elke leeftijd voorkomen, hoewel de belangrijkste problemen optreden tussen de leeftijd van 20 en 60 jaar (10). Psoriasis op de hoofdhuid kan op zichzelf of samen met andere vormen van psoriasis optreden. Het kan omkeerbare of onomkeerbare haaruitval veroorzaken. Onderzoek toont aan dat psoriasis op de hoofdhuid een slopend effect heeft op mensen, wat vaak leidt tot sociale en emotionele stress (11).

Oorzaken

Hoewel de exacte oorzaak van psoriasis nog moet worden bepaald, zijn er een paar mogelijke factoren (12).

• Psoriasis kan worden veroorzaakt door genetische aanleg.
• Veranderingen in het immuunsysteem kunnen ook psoriasis veroorzaken.
• Andere interne en externe factoren zoals zonnebrand, systemische geneesmiddelen, stress, mild trauma en infecties kunnen ook psoriasis veroorzaken.

Symptomen

• Goed gedefinieerde erythemateuze plaques.
• Dikke zilverwitte schubben.
• Verdikte rode laesies langs de haarlijn of de omliggende gebieden (voorhoofd, achterste nek en oren).
• Kan gepaard gaan met ernstige pruritus.
• Schubben kunnen eraf vallen en lijken op roos.
• Haaruitval.

Behandeling

• Salicylzuurshampoos, met keratolytische activiteit, zijn meestal de eerste verdedigingslinie bij de behandeling van psoriasis. Ze verbeteren de absorptie van andere actuele medicijnen zoals corticosteroïden.
• 05% clobetasol propionaat shampoo is zeer effectief bij de behandeling van psoriasis.
• Topische producten die 5-10% salicylzuur, 5-20% koolteeroplossing of 0,01-3% anthralinecrème bevatten, kunnen worden gebruikt. Het wordt echter niet geadviseerd om koolteer op het haar te gebruiken, omdat dit nadelige effecten kan veroorzaken. Raadpleeg uw arts voor duidelijkheid hierover.
• Topische corticosteroïden worden ook gebruikt bij de behandeling van psoriasis.
• Vitamine D-derivaten kunnen ook worden gebruikt bij de behandeling van psoriasis.
• 50 ml calcipotrioloplossing kan tweemaal daags worden gebruikt om psoriasis te behandelen.
• Systemische therapieën kunnen helpen bij het beheersen van psoriasis. Orale systemische geneesmiddelen zoals Apremilast kunnen effectief worden gebruikt.
• TNF-remming, IL-12/23-remming en IL-17a-remming kunnen helpen bij het beheersen van psoriasis. Etanercept, Adalimumab en Infliximab kunnen worden gebruikt voor TNF-remming. Ustekinumab kan worden gebruikt bij IL-12/23-remming. Ixekizumab en Secukinumab kunnen worden gebruikt voor IL-17a.
• Fysieke therapieën zoals UV- of laserlichttherapieën kunnen worden gebruikt.

5. Folliculitis

Folliculitis decalvans is een ontstekingsaandoening van het haarzakje (13). Het wordt ook wel een soort littekenvorming alopecia genoemd die voornamelijk volwassenen treft (14). Het wordt met name gekenmerkt door rode papels, ontstoken puisten en korstige laesies (15). Ze kunnen zelfs barsten en ervoor zorgen dat bloed en pus uit de bulten komen (16). Folliculitis kan verschijnen op de hoofdhuid, het gezicht en de nek. Er zijn meerdere subsets van deze aandoening, zoals infectieuze folliculitis, niet-infectieuze folliculitis en perifolliculitis (17). Het wordt vaak opgemerkt bij mannen.

Oorzaken

• De belangrijkste oorzaak van folliculitis is onduidelijk. Er wordt gezegd dat het wordt veroorzaakt door de ontsteking van granulocyten die ontstekingen in de haarzakjes en de hoofdhuid veroorzaken.
• Het kan ook worden veroorzaakt door bacteriële, virale en schimmelinfecties (17). Het is algemeen bekend dat het wordt veroorzaakt door de bacteriën Staphylococcus aureus.
• Het kan ook worden veroorzaakt door niet-infectieuze ziekten
• Ander oorzaken van folliculitis waaronder zweet, vuil, bacteriën en schimmelinfecties.

Symptomen

• Rode bultjes op de hoofdhuid.
• Korstige laesies rond getroffen gebieden.
• Getroffen gebieden kunnen rode en ontstoken randen hebben.
• Een groep van 5 tot 20 haarlokken vond aangrenzende laesies.
• Laesies met hemorragische korsten en erosies.
• Gezwollen schubben en korstjes (18).
• Pus-gevulde bulten.
• Kale plekken die kunnen toenemen en leiden tot permanente littekens van haaruitval.

Behandeling

• Antimicrobiële shampoos moeten dagelijks worden gebruikt om bacteriële infecties te verminderen.
• Systeemic-antibioticabehandeling met claritromycine of doxycycline kan gedurende ongeveer 4 tot 8 weken worden voorgeschreven.
• Een effectieve antibioticabehandeling zou een combinatie zijn van clindamycine 300 mg met rifampicine 300 mg die gedurende 6 tot 12 weken kan worden voorgeschreven.
• Ontstekingsremmend geneesmiddel Dapson (50 mg) kan worden voorgeschreven.
• In sommige gevallen moeten de laesies en de omliggende plukjes haar operatief worden verwijderd.
• Ontstekingsremmende en antibacteriële oplossingen kunnen samen met orale antibiotica worden voorgeschreven.
• Topische steroïde producten zoals crèmes en lotions kunnen ook worden gebruikt.
• Fotodynamische lichttherapie kan ook worden gebruikt.

6. Luizen

Luizenbesmettingen (pediculosis) worden veroorzaakt door hoofdluizen (Pediculus capitis). Deze luizen zijn kleine vleugelloze wezens, meestal 2 tot 4 mm lang, die de hoofdhuid bewonen. Ze leven op de hoofdhuid van mensen en overleven door bloed uit de hoofdhuid te zuigen. Luizenbesmettingen kunnen hinderlijk zijn omdat ze de hoofdhuid jeuken. Elke vrouwelijke volwassen luis kan tot 3 tot 5 eieren (neten) per dag leggen gedurende een maand (19). Het duurt ongeveer een maand voordat de eieren uitkomen en volwassen worden. Daarom moeten luizenplagen snel worden aangepakt.

De hoofdluizen scheiden speeksel af, waardoor de hoofdhuid jeukt. Luizen worden voornamelijk overgedragen door direct contact van persoon tot persoon. Ze kunnen niet langer dan 3 tot 4 dagen duren zonder een hoofdhuid te bewonen, omdat ze bloed nodig hebben om te overleven. De eieren worden aan de haarschachten bevestigd. Luizen worden meestal gevonden achter de oren en in de buurt van de nek (20).

Oorzaken

• Hoofdluizen kunnen alleen worden overgedragen door direct contact (van hoofd tot hoofd).
• Hoofdluizen kunnen worden overgedragen door contact met kussenslopen, hoeden en andere hoofdaccessoires.

Symptomen

• Aanwezigheid van luizen op de hoofdhuid, voornamelijk achter de oren en nek.
• Er kan jeuk zijn, hoewel niet altijd. Jeuk komt pas voor bij gesensibiliseerde hoofdhuid na 4 weken vanaf het begin van de besmetting.
• Luizen kunnen zich ook verspreiden naar wenkbrauwen en wimpers

Behandelingen

• Hydrateer het haar met olie, water of een conditioner. Gebruik een fijne kam om door het haar te kammen en eventuele luizen te verwijderen. Herhaal dit ongeveer vier keer om de verwijdering van luizen te bevestigen.
• Actuele insecticiden zoals pyrethrinen, permethrin 1% en lindaan kunnen worden gebruikt. Onderzoek wijst uit dat permethrin, malathion en synergetische pyrethrinen hoofdluisbesmettingen effectief behandelen (20). Er zijn shampoos op basis van permethrin beschikbaar, die moeten worden gebruikt volgens de instructies van uw dermatoloog.
• Orale middelen kunnen worden gebruikt, hoewel er zeer weinig gegevens zijn om hun gebruik te ondersteunen.
• Alternatieve remedies zoals mayonaise, vaseline, olijfolie, kuipmargarine en dikke haargel kunnen helpen bij het beheersen van hoofdluizen. Er is zeer weinig wetenschappelijk bewijs dat het gebruik van natuurlijke ingrediënten ondersteunt om luizen te elimineren. Er is echter voldoende anekdotisch bewijs om te suggereren dat hoewel luizen mogelijk niet worden geëlimineerd, ze kunnen worden beheerd (verminderd) met behulp van natuurlijke remedies. Essentiële oliën zoals tea tree olie kunnen helpen bij het verminderen van luizenbesmettingen.
• In een studie uitgevoerd in Israël, een mengsel van kokosolie, anijsolie en ylang ylang olie toegepast op haar driemaal met tussenpozen van vijf dagen met succes luizen bij kinderen kunnen behandelen (21).
• Verdunde azijn wanneer het gedurende 30 minuten op de haarlokken wordt aangebracht, kan helpen in het geval van neten.

7. Droge hoofdhuid

Een droge hoofdhuid wordt gekenmerkt door jeuk en schilfering. Het kan een teken van pruritus zijn (22). Onderzoek toont aan dat hoofdhuid schilfering voornamelijk wordt veroorzaakt door talgactiviteit (23). Factoren zoals weersomstandigheden, onevenwichtige talgproductie en onjuiste hygiëne kunnen ervoor zorgen dat de hoofdhuid droog wordt. Droge hoofdhuid kan ook worden veroorzaakt door medische aandoeningen zoals psoriasis en eczeem. Het wordt vaak gekenmerkt door kleine witte vlokken.

Oorzaken

• Onderzoek wijst uit dat het schilferen op de hoofdhuid voornamelijk optreedt vanwege talgactiviteit (23). De talgklieren produceren talg, een complexe olie die triglyceriden en vetzuren, wasesters, squaleen, cholesterolesters en cholesterol bevat. Wanneer er minder talg wordt afgescheiden, wordt de hoofdhuid ondervoed en schilfert.
• Een andere oorzaak van een droge hoofdhuid kan het overmatig gebruik van shampoos zijn die je haar kunnen uitdrogen.
• Overmatig gebruik van heet water op de hoofdhuid kan het droog maken.
• Schimmel- en bacteriële infecties kunnen ook leiden tot een droge hoofdhuid.
• Overmatige hitte of kou kan er ook toe leiden dat de hoofdhuid uitgedroogd raakt.
• Thermische schade door overmatig gebruik van stylingtools kan ervoor zorgen dat de hoofdhuid droog wordt.
• Haarkleurmiddelen en kleuren kunnen de hoofdhuid uitgedroogd maken als gevolg van de gebruikte chemicaliën (24).
• Diepe conditioneringsbehandelingen, hete oliemassages en haarpakketten methet is de juiste haarverzorgingsroutine die de hoofdhuid kan uitdrogen.

Symptomen

• Een droge hoofdhuid kan kleine witte schilfers veroorzaken.
• Deze witte schilfers kunnen ook worden gezien met roodheid of kleine bultjes op de hoofdhuid.

Behandeling

• De beste behandeling voor een droge hoofdhuid is om de hoofdhuid te hydrateren met diepe conditioners, oliën en haarmaskers.
• Houd je hoofdhuid gehydrateerd door het regelmatig te oliën.
• Als u droogheid opmerkt, gebruik dan diepe conditioneringsbehandelingen.
• Je kunt ook proberen haarpakketten en maskers te hydrateren.

8. Tinea Capitis

Deze aandoening wordt ook wel de ringworm van de hoofdhuid genoemd. Tinea capitis is een mycotische hoofdhuid aandoening (25). Het wordt alleen opgemerkt bij prepuberale kinderen en, meer recent, postmenopauzale vrouwen. Het kan zich verspreiden door blootstelling aan gedesquamatiseerde cellen (huidpeeling). Het kan ook worden overgedragen door mensen, dieren of grond. Het kan inflammatoir of niet-inflammatoir zijn.

Oorzaken

• Het wordt vaak veroorzaakt door schimmels die dermatofyten worden genoemd. Er zijn drie categorieën van dermatofyten Microsporum, Trichophyton en Epidermophyton. Van microsporum en Trichophyton is bekend dat ze de haarzakjes beïnvloeden. Deze dermatofyten dringen de haarzakjes binnen om keratine te extraheren en te groeien (22).
• Omdat het wordt veroorzaakt door een schimmelinfectie, komt het bij mensen alleen voor door direct contact van geïnfecteerde mensen, dieren of grond.

Symptomen

• Inflammatoire tinea capitis kan verschijnen als puisten of wijdverspreide abcessen.
• Een pijnlijke massa, kerion genaamd, kan zich ontwikkelen in ontstekingsaandoeningen.
• Alopecia en gevoelige cervicale en postauriculaire lymfadenopathie (abnormale grootte van de lymfeklieren) kunnen optreden.
• Niet-inflammatoire capitis verschijnt als ronde of ovale vlekken van alopecia.
• Fijne schilfering kan optreden in niet-inflammatoire omstandigheden.
• Prominente cervicale en postauriculaire adenopathie (zwelling van de klieren) kan optreden bij niet-inflammatoire aandoeningen.
• Ectothrix-infecties (infecties net onder de haarschubben) kunnen verschijnen als sporen buiten de haarschachten, wat cuticulabreuk in de buurt van de hoofdhuid veroorzaakt.
• Endothrix-infecties (infecties die de haarcel binnendringen) veroorzaken sporen die de haarschors van binnenuit beïnvloeden. Dit leidt tot zwarte stip alopecia. Het kan ook worden gezien met schilfering of ontsteking.
• Sommige dermatofyten, die ectothrixinfecties veroorzaken, kunnen ook hoofdhuidfluorescentie veroorzaken.

Behandelingen

• Systemische antischimmelmiddelen zoals griseofulvine, itraconazol, fluconazol of terbinafine worden vaak voorgeschreven om TC te behandelen. De behandeling wordt voortgezet totdat het haar opnieuw groeit
• Antischimmelshampoos die pyrithione zink, seleniumsulfide of ketoconazol bevatten, moeten door de patiënt en hun familieleden worden gebruikt om herinfectie te voorkomen.
• Zodra de bron van infectie is gevonden (dierlijk of menselijk), orale antischimmelsupplementen kunnen worden gebruikt voor de behandeling.
• Houtlampdetectie kan worden gebruikt om tinea capitis veroorzaakt door microsporum (een geslacht van schimmels) te herkennen.

9. Pruritus

Pruritus, ook wel jeuk genoemd, is een veel voorkomend symptoom dat wordt gezien bij verschillende huidaandoeningen en systemische aandoeningen (26). Jeuk op de hoofdhuid kan erg irriterend en verergerend zijn. Het zorgt ervoor dat mensen de hoofdhuid krabben, wat leidt tot blauwe plekken.

Er zijn vier soorten jeuk cutaan, neuropathisch, neurogeen en psychogeen. Een huid jeuk, ook bekend als pruritoceptieve jeuk, wordt veroorzaakt door huidontsteking. Een neuropathische jeuk vormt zich in een afferente zenuwbaan die wordt veroorzaakt door schade aan het zenuwstelsel. Het wordt opgemerkt bij herpetische neuralgie, multiple sclerose en hersentumoren. Een neurogene jeuk ontstaat centraal zonder neuronale functiestoornissen of degeneratie te veroorzaken. Een psychogene jeuk wordt opgemerkt in waanideeën zoals parasitofobie.

Oorzaken

• Het kan worden veroorzaakt door roos, schurft, huidkanker en andere hoofdhuidinfecties en -ziekten (27).
• Van histamines is ook bekend dat ze jeuk veroorzaken. Histamine is een chemische stof die voorkomt in lichaamscellen die bijwerkingen veroorzaken zoals een loopneus of allergieën.
• Serotonine, een amineverbinding in bloedplaatjes, veroorzaakt ook jeuk. Het komt vrij in het lichaam wanneer de bloedplaatjes worden verergerd en werken op bepaalde receptoren die jeuk veroorzaken.
• Van een neurotransmitter genaamd acetylcholine is bekend dat het opflakkeringen zoals jeuk veroorzaakt. Het verergert bepaalde vezels (ook wel C-vezels in het lichaam genoemd). Jeuk wordt alleen opgemerkt bij atopische patiënten.
• Prostaglandinen (verbindingen met hormoonachtige effecten) kunnen ook jeuk op de hoofdhuid veroorzaken.
• Sommige planten bedekt met koeienhuid kunnen pruritus veroorzaken. Ze hebben prikkeldraadhaar aan de buitenkant van de peulen dat mensen en dieren kan binnendringen.
• Mechanische factoren zoals warmte en xerosis (droge hoofdhuid / huid) kunnen ook jeuk veroorzaken.
• Sommige systemische ziekten kunnen worden geassocieerd met pruritus (zoals chronisch nierfalen). Orale anticonceptiva, extrahepatische galobstructie (blokkering van gal van de lever naar het darmkanaal), hepatitis en geneesmiddelen kunnen ook leiden tot jeuk. Hematopoietische ziekten zoals polycythemia vera, de ziekte van Hodgkins, multipel myeloom, mastocytose en bloedarmoede door ijzertekort kunnen pruritus veroorzaken. Het kan ook worden veroorzaakt door endocriene ziekten zoals thyreotoxicose, hypathyroid en carcinoid.
• Andere diverse aandoeningen die pruritus veroorzaken zijn astma, atypische angina en tumoren.
• Van sommige voedingsmiddelen zoals bananen en koffie is bekend dat ze jeuk veroorzaken.
• Opiaten en andere geneesmiddelen kunnen ook jeuk veroorzaken.

Symptomen

• Constant jeukend gevoel.
• Kan een ontsteking hebben.
• Krabben tot het punt van pijn voor verlichting.
• Jeuk die leidt tot roodheid.
• Jeuk kan littekens en laesies veroorzaken.
• Lichenified (dik en leerachtig) plaques op de hoofdhuid.
• Afgeschuinde nagels als gevolg van overmatig krabben.
• Primaire huidlaesies met secundaire laesies als gevolg van krabben.

Behandelingen

• Behandelingen zullen variëren afhankelijk van de hoofdhuidaandoening die het veroorzaakt.
• Hoewel antipruritische tabletten kunnen worden voorgeschreven, werken ze mogelijk niet voor iedereen.
• Verzachtende middelen zoals vaseline hydrateren de hoofdhuid en voorkomen uitdroging die jeuk kan veroorzaken.
• Vermijd hete baden en gebruik milde shampoos en zeep.
• Vermijd contactirriterende stoffen en niet-katoenen kleding zoals wollen doppen.
• IJskompressen en koud water kalmeren jeuk.
• Antihistaminica leiden tot sedatie en kunnen overmatig krabben voorkomen. Ze werken echter niet voor iedereen.
• Psychotrope middelen kunnen worden gebruikt om jeuk te behandelen.
• Topische therapieën zoals corticosteroïden, capsaïcinecrème en menthol, aspirine-oplossingen, salicylzuuroplossingen en fenol kunnen worden gebruikt om jeuk te behandelen.
• UVB-therapie en cutaanveldstimulatie kunnen ook worden gebruikt om jeuk te behandelen.
• Andere actuele middelen zoals gabapentine, thalidomide, antidepressiva, kappa opioïde receptorantagonist, fluoxetine en cholestyramine kunnen ook worden gebruikt.

10. Zweren

Zweren zijn kleine knobbeltjes of bultjes gevormd op de hoofdhuid als gevolg van vele huidaandoeningen zoals folliculitis, seborrheic dermatitis en de meeste van de bovengenoemde hoofdhuidproblemen. Soms kunnen deze bultjes gevuld zijn met bloed of pus en zelfs barsten. Deze zweren kunnen pijnlijk zijn en kunnen zelfs ontstekingen, laesies of littekens veroorzaken.

Oorzaken

• Het verschijnt als een symptoom van andere huidaandoeningen.

Symptomen

• Kleine knobbeltjes of bultjes
• Roodheid
• Laesies
• Littekenvorming
• Kan een ontsteking hebben

Behandelingen

• Behandelingen zijn zeer specifiek voor de hoofdhuidaandoening die de zweren veroorzaakt.

De gezondheid van de hoofdhuid is belangrijk als het gaat om het beschermen van de hoofdhuid tegen deze aandoeningen. Deze problemen kunnen worden veroorzaakt door een ongezonde hoofdhuid. Sommige van deze problemen zoals roos kunnen de hoofdhuid onhygiënisch maken. Hier is hoe je weet dat de gezondheid van je hoofdhuid is aangetast.

Gezondheid van de hoofdhuid

Een ongezonde hoofdhuid vertoont oppervlakte putjes, ruwheid, nagelriemstijfheid of breuk. Er kan ook oxidatieve schade zijn veroorzaakt door vrije radicalen. Factoren zoals omgevingsomstandigheden, vuil, verstopte poriën, productresten, onregelmatige haarwassing en slechte haarverzorging kunnen de gezondheid van de hoofdhuid schaden. Een onhygiënische hoofdhuid is meer vatbaar voor huidinfecties en plagen.

Er kan een verband zijn tussen leeftijd en de gezondheid van de hoofdhuid. Lees verder om te weten hoe leeftijd de hoofdhuid beïnvloedt.

Hoofdhuidveroudering – Heeft leeftijd invloed op de gezondheid van de hoofdhuid?

Je huid veroudert door jaren van veranderingen. Dit maakt de hoofdhuid kwetsbaar voor enkele van de bovengenoemde aandoeningen. Hoofdhuidveroudering is vaak ongezien vanwege de aanwezigheid van haar. Na verloop van tijd wordt de hoofdhuid bleek en droog. Kale hoofdhuid vertoont meer tekenen van veroudering zoals foto-verouderde huid, onregelmatige pigmentatie, rimpels, atrofie en teleangiëctasieën. Ze kunnen ook een hoger risico op cutane premaligne en kwaadaardige ziekten zoals actinische keratose, basaalcelcarcinoom en plaveiselcelcarcinoom met zich meebrengen. Zonne-elastose (degeneratie van het elastische weefsel in de hoofdhuid) kan leiden tot androgene alopecia.

De hoofdhuid kan ook tekenen van schade door de zon vertonen, zoals een verdikte huid, ongelijk verdeelde melanocyten en ontstekingen. De hoofdhuid wordt dunner en gemakkelijk beschadigd door een afname van volume en elasticiteit. Een verouderde huid vermindert ook het genezend vermogen van de huid.

Er is een toename van oxidatieve stress in de hoofdhuid als gevolg van tot de overproductie van vrije radicalen. Dit beïnvloedt de stamcellen die de haarproductie en haarpigmentatie regelen. Hoofdhuidveroudering kan uiteindelijk leiden tot haaruitval.

Hoewel je hoofdhuidveroudering niet kunt stoppen, kun je zeker bepaalde tips volgen voor een betere hoofdhuidverzorging.

Hoofdhuidverzorging Tips

• Was je haar maximaal twee keer per week. Het te veel of te weinig wassen van je haar kan leiden tot uitdroging of vettigheid. Het wassen van je haar met shampoo twee keer per week verwijdert alle vuil, vuil, productresten en de effecten van dagelijkse vervuiling.
• Gebruik haarverzorgingsproducten die bij je hoofdhuid passen. Als je een vette hoofdhuid hebt, kies dan verfrissende en reinigende shampoos en conditioners. Als je een droge hoofdhuid hebt, kies dan voor hydraterende haarverzorgingsproducten.
• Olie je haar en hoofdhuid regelmatig. Wanneer je je hoofdhuid inoliet en masseert, verbetert het de bloedstroom. Het helpt ook om poriën bedekt met vuil en productresten te ontstoppen.
• Breng geen conditioner aan op de hoofdhuid. Conditioners bevatten ingrediënten in geconcentreerde hoeveelheden die hoofdhuidirritatie of andere nadelige effecten kunnen veroorzaken.
• Wanneer je je haar kamt, borstel dan niet hard tegen de hoofdhuid. Het kan anders krassen op de hoofdhuid veroorzaken. Kam je haar voorzichtig en zorg ervoor dat de kam slechts lichtjes de hoofdhuid raakt.
• Als u irritatie, roodheid, ernstige roos (zelfs na het gebruik van antiroosshampoos) en ontsteking opmerkt, raadpleeg dan een dermatoloog. Dermatologen behandelen huidaandoeningen, waaronder hoofdhuidproblemen.

Veelgestelde vragen

Welke voedingsmiddelen veroorzaken hoofdhuidontsteking?

Voedingsmiddelen die rijk zijn aan suiker, geraffineerde koolhydraten en transvetten kunnen de ontsteking verhogen. Een verhoogde inname van alcohol kan ook ontstekingen verergeren.

Moet ik mijn haar elke dag wassen als ik psoriasis op de hoofdhuid heb?

Nee. Als u psoriasis op de hoofdhuid heeft, moet u uw haar twee of drie keer per week wassen om schilfering of schilfering te verwijderen en om uw hoofdhuid fris te houden.

Bronnen

Aanverwant